_troyaa_
RooT
Mesaj Sayısı : 6438
Yaş : 29
Lakap : CaRe
cizgi resim : 
ReP PuaNi : 9
ReP GüCü : 9668
Kayıt tarihi : 10/12/08
 |  Konu: SENİ SEVİYORUM'' ''DEMEK İÇİN GEÇ KALMA !!!.. C.tesi Ocak 30 2010, 02:54 | |
| Konu: Gidiyorum............
.....................sevmek................
''SENİ SEVİYORUM'' ''DEMEK İÇİN GEÇ KALMA !!!..
 Kişi sevdiğiyle olmak
ister!.
 Sevdiğinin
hâliyle hâllenir… Sevgisi kadarıyla, onunla yaşar!.
Sevginin ne olduğunu tam olarak bilemediğimiz için,
çoğunlukla,
“beğeni” ile “sevgi”yi birbirine karıştırırız..
 “Beğeni”
yanında “sahip olma” arzusuyla açığa çıkar!.
Bir nesneden hoşlandığında, beğendiğin şeye sahip olmak ve
üzerinde
tasarruf edebilmek arzusuyla yaşarsın…
Bu tüm mahlukatta çok yaygın bir duygudur!.
Kimi, beğendiğini cebine sokar;
kimi beğendiğine tasma takıp yanında
taşıyarak onunla hava atmak ister;
kimi
yakalayıp inine sürükler… Her mahlûk yaradılış fıtratına göre,
beğendiği
üzerinde tasarruf etmek ister.
 “Sevmek”
ise bundan çok farklıdır…
Sevince, yanlızca sevdiğin için yaşamak istersin!.
Yalnızca yanında olmak, yalnızca onun olmak,
yalnızca onun zevk
aldığıyla zevk alıp, sevmediğinden kaçmak istersin!
Sevdiğin öylesine sarmıştır aklını, fikrini, ruhunu ki, her şey
sana,
onu hatırlatır; yanında iken bile onun içinde olmak istersin!…
 Yakınlık
bile uzak gelir sana!…
Sen kaybolursun, sende; sevdiğin kalır yalnızca, beyninde!..
Onun bakışıyla bakar, onun değerlendirmesiyle değerlendirir,
onun
diliyle konuşmaya başlarsın!.  Gözün ondan
başkasını görmez,
kulağın ondan başkasını duymaz,
elin ondan başkasına
uzanmaz olur!.
Her an sana
sahip olmasını; varlığının, tasarrufunun her an
üzerinde olmasını, her an
seni kucaklamasını istersin!…
Bedensel yakınlık bile, korkunç uzaklık gibi
gelir sana;
ve onunla tek bir beden, tek bir ruh, tek bir şuur olmayı
dilersin!.
Sevgi,
fıtratın müsait ise, sevdiğinde yok edesiye yakar seni;
ve gün gelir
kaşında-gözünde, yüzünde-dilinde
sevdiğini görürler de, “sen o olmuşun”
derler!
Beğenen sahip olmak ister…
 Seven
ise sevdiğinde yok olur; feda eder her şeyi sevdiği uğruna!.
Bazılarının da sevgi kokusu sürülür üstüne; “aşığım” sanır!. 
Ama
sevdiği uğruna, fedakarlık etmeye gelince sıra,
o koku siliniverir üzerinden
“kopamama” sabunuyla!. 
Parasından kopamaz… Mevkiinden kopamaz…
Yakınlarından kopamaz… İçinde
yaşadığı ortamın
güzelliklerinden kopamaz… “Etraf”tan kopamaz!.
 Derken
kusurlar belirmeye başlar sevdiğini sandığının üzerinde…
Eksiklikler görmeye
başlar başlar, yetersizlikler görmeye başlar…
Bunlar önce acıma duygusuna dönüştürür sevgisini;
uzaktan acıyarak
seyretmeye başlar…
Sonra tatlı bir anıya dönüşür, sevgi sandığı duyguları!.
Bu
tecrübe gösterir ki, onun fıtratında sevgi programı yoktur!..
 Beğeniyi, sevgi
sanmıştır!..
Uzaklaşma ondan gelmemiş de, karşısındakinden gelmişse,
 bu defa
“nefret”e döner “beğeni”; ondan intikam alma duygusu
gelişir içinde; ve
vicdanla intikam dalgaları arasında
bir o yana
bir bu yana sürüklenir durur; terkedilmişliğin, uzaklaşmanın,
layık
olmadığını yaşamanın sanısı içinde!..
 Oysa yanlızca,
fıtratında olmayan gerçek sevginin sonuçlarını yaşamaktadır!.
Cüzdanı için,
güzelliği-yakışıklılığı için, kendisine hoş gelen huyları için,
mevkii-koltuğu için, ilmi için beğenmiştir; sevdiğini sanmış;
 sahip olamayınca da arzusuna erişememenin düş kırıklığı içinde kopmuş;
yalnızca çıkarları doğrultusunda yaşamayı tercih etmiştir…
 Seven ise göze almıştır kopmayı… Dışlanmayı…
Paradan-puldan, namdan
nişandan, dosttan akrabadan uzak kalmayı…
Fıtratından gelir sevgi!. Kulluğu sevmek üzeredir!.
 Onunla,
sevmeyi yaşamak istediği için yaratmıştır onu Yaratan…
O yüzden kopar
anadan-babadan; dünyadan paradan!
Seven,
karşılıksız sever!…
Beğenen karşılığını ister!.
Benim istediğim gibi yaşarsan seni boğarım sahip olduklarıma, der
beğenen!.. 
Onun zaten
fıtratında yoktur sevgi, bilmez aşkın ne olduğunu!..
 Ne üzere yaratılmışsa,
odur tüm meşgalesi… Karınca gibi çalışır;
maymun gibi çiftleşir; aslan gibi
yavrularına sahip çıkar…
Ama pervane gibi sevemez!. Atamaz kendini ateşe!.
Sevgi
sonunda yanmayı getirir!.. Beğeni ise sonunda kaçmayı!.
Beğenen mahlûkat çoğunluğuna göre, “sevgi” delilikten bir türdür!..
Anlamazlar
onlar, sevdiği uğruna, etraf ne derse desin deyip,her şarta katlanmayı!
Ve
“delillik bu” derler…
Beğenme bir tür “hobi”dir!…
Bazen ömür boyu sürer, bazen bir
kaçyıl, bazen bir kaç ay!..
Sevgi bir ömür boyudur!…
Bitmez, tükenmez,
bazen durulur, bazen coşar ama hiç gerilemez!.
Sevgi beklemektir, umut etmektir
Sevgi karşılıksızca, emek vermektir
 Sevgi sıcacık
bir gülümsemedir
Sevgi gözlerdeki yaşların alabildiğince
akabilmesidir
SEVGİ EVRENSELLİKTİR..!!!
Hiç kimse altın yığınları gibi kasasına
kilitleyemez onu.  Onun yeri
kalplerdedir.
Bir annenin kalbindedir, onun yeri çocuğuna verebilmek için.
Onun yeri bahçıvanın ellerindedir, sevgi
tohumları saçabilmek için. Evet... Sevgi heryerdedir.. Yeter ki sen onu bulmak
iste.
 Sevgiyi bulmak kolay... Zor olan onu elinde tutabilmekte. Unutma
arkadaşım, sevgiyi duyabilmekle de iş bitmiyor... Sevgiyi göstermek de gerekir.
Hayat kısa arkadaşım bugün olan yarın
yok.  Sevgiyi göstermek beklemeye gelmez, yarın çok geç olabilir. Elindekini
kaybetmeden kıymetini bilmelisin. Biliyorum arkadaşım, bana hak veriyorsun. Şimdi koş sevdiğinin yanına.. Önce, ona gülen
gözlerle sımsıcak bir gülümse ve "Seni
seviyorum" deyiver içinden gelen en sıcak sesinle. Hayır bunlar komik şeyler
değil arkadaşım..
 Seni
seviyorum anne, baba, kardeşim, arkadaşım vs. demek komik değil. Bu senin
gibi bütün canlılara karşı sonsuz bir sevgi duyan bir insan için hiç de zor
değil sadece biraz cesaret arkadaşım.  Bu,
yalnızca yüreğinin buz kapladığını, taşlaştığını zanneden insanlara biraz zor
gelecektir ama onlar da senin gösterdiğin cesareti gösterdiklerinde, kalplerinde
sevgi kıpırtılarını hissettiklerinde ve ağlamayı öğrenebildiklerinde inan herşey
onlar için ve bütün insanlar için daha güzel olacak. 
Evet arkadaşım, gülmek varken surat asmak niye, güldürmek varken
ağlatmak niye, güzel sözler söylemek varken kalpleri kırmak niye?
 Hayat çok
kısa arkadaşım.. Ve bu dünyadaki hiçbirşey kırılan kalplere değmez. 
 Şimdilik
hoşçakal arkadaşım yine gel. Yanına senin gibi gülen gözlü, yüreği sevgi dolu
insanları alıp yine gel olur mu?  Beni fazla
bekletme... Çünkü yarın burada olamayabilirim.
 SEVDİKLERİNE
''SENİ SEVİYORUM'' ''DEMEK İÇİN GEÇ KALMA !!!
Söylediklerimden cok Sustuklarimda Sakliyim..
Ve Gizlediklerimde Gizliyim.. Beni anlamak için; Konustuklarimdan çok.. Sustuklarima kulak
verin.. Aklım Sukütu Sever benim.. Çünkü çok agir ödeştik biz Hayatla.. Ben sonu Ölüm Noktali yollardan gectim..
Üç Noktalar Koymaz Bana.. .
SEVGİYLE KALalinti
| |
|
