Tebessum...

Küçük kız, hüzünlü bir yabancıya gülümsedi.

Bu gülümseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu. Bu hava
içinde, yakın geçmişte kendisine yardım eden bir dosta teşekkür
etmediğini hatırladı. Hemen bir not yazdı, yolladı.

Arkadaşı bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki, her öğlen yemek yediği lokantada, garson kıza yüklü bir bahşiş bıraktı.

Garson kız ilk defa böyle bir bahşiş alıyordu. Akşam eve giderken,
kazandığı paranın bir kısmını her zaman köşe başında oturan fakir
adamın şapkasına bıraktı.

Adam öyle minnettar oldu ki. İki gündür boğazından lokma geçmemişti.
Karnını ilk defa doyurduktan sonra, bir apartmanın bodrum katında olan
tek odasının yolunu ıslık çalarak tuttu. Öyle neşeliydi ki, bir saçak
altında titreyen köpek yavrusunu görünce kucağına alıverdi.

Küçük köpek, gecenin ayazından kurtulduğu için mutluydu. Sıcak odada koşuşturup durdu.

Gece yarısından sonra apartmanı dumanlar sardı. Yangın başlıyordu.

Dumanı koklayan köpek öyle bir havlamaya başladı ki, önce fakir adam, sonrada bütün apartman halkı uyandı.

Anneler-babalar, dumandan boğulmak üzere olan yavrularını kucaklayıp, ölümden kurtardılar.

Bütün bunların hepsi, beş kuruşluk bile maliyeti olmayan bir TEBESSÜMÜN sonucuydu...

» Önce TEBESSÜM