ANGeLiNa
forum kurdu
Mesaj Sayısı : 1955
Yaş : 42
cizgi resim : 
ReP PuaNi : 0
ReP GüCü : 681
Kayıt tarihi : 17/12/08
 |  Konu: Kadın ve Erkek İlişkileri! C.tesi Şub. 13 2010, 23:43 | |
| Kadınlar
erkekleri, erkekler de kadınları anlamıyor. Sanki bu dünyada birlikte
yaşamıyoruz. Karşılıklı yalanlar üzerine kurduğumuz ilişkilerin içinde
boğuluyoruz. Kadın ve Erkek İlişkileri!Yaşama bakış
açılarımız farklı, kadınlar detaycı, erkeler ise genele bakıyor.
Kadınların üstünde titizlikle durduğu pek çok konu, erkekler için son
derece gereksiz oluyor. Hepimiz şöyle biraz geri çekilip, objektif
olarak bakmayı becerebilsek, fark edeceğiz ki, birbirimizi
tamamlıyoruz. Bizde eksik olanı, karşı tarafın özellikleriyle
kapatıyoruz. Yan yana güzel duruyoruz. Her şey kendi dengesi içinde var
oluyor. Kadın ve erkek, siyah ve beyaz gibi; zıt olduğumuzu
zannediyoruz oysa terazinin kefelerini gösteriyoruz.Bunu ne kadar
aklımızda onaylasak da, birlikteliklerimizde didişmeden duramıyoruz.
İlişkilerin ayarını oturtamadık. Sürekli bir savaş halimiz var. Kim
kimi ne kadar yenecek? Kim ipleri eline alacak? Kim karşı tarafa diz
çöktürüp, sözünü dinletecek?Ortalıkta adam
kalmadı diye söylenip duruyoruz ama erkeklere göre de, ortalıkta kadın
kalmadı. Bu durumda ikisinin de nesli tükendi demektir. Ama ne kadın,
ne erkek, dönüp şöyle bir kendine bakmak ihtiyacı hissetmiyor.Bu kadar basit
midir ki aşklar? Eskiye neden bu derce büyük bir özlem var? Neden
herkes geçmişten, ilk aşklarından söz ediyor? Hasretini çektiğimiz bu
ilişkileri, kaybeden de biz değil miyiz? Karşı cinsi yerden yere
vuruyoruz ama kendimizle yüzleşmeye cesaretimiz yok. Belki de sonucunu
biliyoruzdur.Sevmek ve bir
ömrü birlikte yürüyebilmek, lafla oluyor mu? Kim gerçekten büyük
emekler vermeden, ölene kadar birlikte yaşamayı becerebilir ki? Havadan
para kazanalım, emeksiz aşk yaşayalım, armudu pişip ağzımıza düşürelim,
temizliği hizmetçi, yemeği aşçı yapsın; biz sadece sefasını sürelim.
Oldu! Nerde öyle bolluk?Benim de
hayalimdi, ilk aşkımla son nefesimize kadar birlikte yaşamak!
Yaşlılığımızda sallanan sandalyede oturup kahvemizi yudumlarken,
hatırları anımsamak ama öyle bedavadan ömür olmuyor. Ben sıkıntıya
gelemedim. Dertle, tasayla uğraşamadım. Ağır geldi sorumluluklar.
Özgürlük cezp etti. Daha fazla özveri, emek ve sabır gerekiyordu
öylesine bir ilişki için, yapmadım! Biraz çuvaldızı kendimize
batıralım. Yapmadık! Cefasını neden çekmemiz gerektiğini düşündük, bir
takım değerlerin yerine oturması için zaman gerekiyordu, katlanmadık!
Bu durumda, o rüya gibi aşklara da ancak öykünebiliyoruz şimdi, gerisi
boş!Hayat kimseye
altın tepside sunulmuyor. Mücadele etmeden, tırnaklarınla kazımadan,
çaba göstermeden, hiçbir şeyin karşılığı alınmıyor. Belki de dünyada en
az emekle kazanılan şey para, diğer tüm değerler, olağanüstü çaba
gerektiriyor. Hele aşk! Kimse gerçek bir aşka, kalbini, aklını, ruhunu
teslim etmeden, bir heykeltıraş gibi uzun uzun üstünde çalışmadan
ulaşamıyor. Ya deneriz ve sonunda elde ederiz; ya böyle oturmaya devam
eder, olduğumuz yerde sayar ve sadece söyleniriz. Seçim bizim! Benden
söylemesi…. | |
|
