yay...ok...hedef...‏

Hepimiz ilahi iradenin
okçularıyız. Bu sebeple hangi aletleri nasıl kullanacağımızı bilmeliyiz.

Benden size önemli birkaç tavsiye...

Yay

Yay hayattır:
Bütün enerji ondan gelir. Ok bir gün mutlaka terk edecektir. Hedef ise
uzaklardadır. Ama hayat her zaman sizin yanınızda kalır, bu yüzden ona nasıl iyi
bakacağınızı bilmeniz gerekir. Durgun kalacağı dönemlere ihtiyacı vardır -her
daim kuşanılmış ve gerilmiş halde tutulursa gücünü kaybeder. Bu yüzden gücünüzü
tazeleyebilmek için dinlenmeyi kabul etmelisiniz. Böylece yeniden yayı germek
için asıldığınızda gücünüz eksiksiz olur.

Yayın bilinci yoktur: O
okçunun elinin ve arzularının bir uzantısıdır. Öldürmeye ya da düşünmeye hizmet
eder. Bu yüzden her zaman amacınızı net olarak belirleyin.

Yay esnektir
ama yine de onun da sınırları vardır. Kapasitesinin ötesinde herhangi bir
girişim onu kıracak ya da onu tutan elleri tüketecektir. Bu durumda yayın yanı
sıra kendi bedeninizden de size verebileceğinden fazlasını talep etmeyin. Ve
unutmayın, bir gün yaşlılık zamanı gelecek -bu bir lanet değil bir nimettir.

Yayı zarifçe gerin, her iki tarafın da kendine düşen payı gerektiği
biçimde yapmasını sağlayın, enerjinizi boşa harcamayın. Bu sayede yorgun
düşmeden pek çok ok atabilirsiniz.

Ok

Ok sizin niyetinizdir.
Yayın gücünü hedefin tam ortasına bağlayan araçtır.

Niyetimiz her zaman
son derece net, açık ve iyi dengelenmiş olmalıdır.

Ok bir kez yaydan
ayrıldı mı artık asla geri gelmez, bu yüzden sürece müdahale etmek -oka yön
verecek hareketler doğru ve düzgün olmadığında- sırf ok gerilmiş ve hedef
bekliyor diye eski kafalı bir şekilde hareket etmekten daha iyidir.

Sizi
durduran tek şey hedefi tutturamamak korkusu ise bu durumda niyetinizi açıkça
göstermekten çekinmeyin. Doğru hareketleri yerine getirin ve elinizi açıp yayın
telini bırakın, gerekli adımları atarak girdiğiniz mücadele ile yüzleşin. Hedefi
vurmayı başaramasanız bile bir dahaki sefere daha iyi nişan almaya muktedir
olacaksınız.

Eğer hiç risk almazsanız bir dahaki sefere neleri
değiştirmeniz gerektiğini asla bilemezsiniz.

Hedef

Hedef
ulaşılmak istenen amaçtır.

Sizin tarafınızdan belirlenir. İzlenen yolun
güzelliği de işte burada yatar: Asla bahaneler uydurmaya ya da rakibinizin daha
güçlü olduğunu söylemeye hakkınız yoktur. Çünkü hedefi seçen sizsiniz ve tüm
sorumluluk size ait.

Eğer hedefinizi bir düşman olarak görürseniz belki
iyi bir atış yapabilirsiniz ama kendinizi geliştirmeyi asla başaramazsınız. Tüm
hayatınız boyunca okunuzu, kağıttan ya da tahtadan yapılmış, anlamı olmayan
şeylerin ortasına atmaya çalışırsınız. Ve diğer insanlarla bir araya
geldiğinizde hayatta hiç ilginç ya da heyecanlı bir şey yapmadığınızdan
yakınırsınız.

İşte tam da bu yüzden bir amaç belirlemeniz gerekir, ona
ulaşmak için elinizden gelenin en iyisini yapmalı, ona saygıyla ve önemseyerek
bakmalısınız: Onun sizin için anlamını ve onun için ne kadar çaba, eğitim ve
sezgi harcadığınızı iyi bilmelisiniz.

Hedefinize nişan alırken sadece
ona odaklanmayın, onun çevresinde olup biten her şeyi de görün; çünkü ok
fırlatıldığında, rüzgâr, ağırlık, uzaklık gibi kolay kolay hesap edemeyeceğiniz
etkenlerle karşılaşacaktır.

Bir amaç sadece insan ona ulaşmayı hayal
edebildiği sürece vardır. Onun varlığını gerçek kılan insanın tutkusudur, aksi
taktirde amaç ölü bir şey, uzak bir hayal, tatlı bir düş olur.

Ve tıpkı
niyetin bir amaca ihtiyaç duyduğu gibi, amaç da bir insanın niyetine ihtiyaç
duyar. Çünkü varlığına anlam veren şey budur; bu sayede o artık sadece bir düş
değil, bir okçunun dünyasının merkezidir.

Paulo Coelho