_troyaa_
RooT
Mesaj Sayısı : 6438
Yaş : 29
Lakap : CaRe
cizgi resim : 
ReP PuaNi : 9
ReP GüCü : 9668
Kayıt tarihi : 10/12/08
 |  Konu: Sevgilier günü- anlamı Çarş. Şub. 17 2010, 23:47 | |
| Sevgilier günü- anlamı 
Sevgililer Günü'nün Öyküsü
Aziz Valentine'ın öyküsü III. Yüzyıl'dan gelir. O dönemde Roma tahtında
İmparator II. Claudius vardı, "Zalim" adıyla tanımlanan Claudius aşırı savaş
ve askerlik tutkunuydu, her yetişmiş erkeğin muhakkak asker olmasını istiyor
ve kimseye göz açtırmıyordu.
EVLİLİĞİ YASAKLADI
Öylesine ileri gitmişti ki, askerliğe engel oluyor düşüncesiyle evlenmeyi
dahi yasakladı. Gençler şaşkındı, kimse sevdiği ile beraber olamıyor, Roma
kenti sayısı gittikçe artan ve uzak ülkelerde ölen sevgililerinin ardından
ağlayan kadınlar ve kızlarla dolmuştu. Kısacası aşk yasaklanmıştı. Bu
sıralarda İmparator tüm Romalılar'ın 12 tanrıya tapmalarını aksi şekilde
davrananların ve özellikle de Hıristiyanlar'la ilişkiye girenlerin ölümle
cezalandırılacaklarını emretti.
Bu emre uymayanların arasında Aziz olarak kabul edilen filozof Valentinus'da
vardı, gezerek dinsel vaazlar veriyor ve İmparator'un hatalı olduğunu
anlatıyordu. Sonunda yakalandı ve hapse atıldı. Valentinus'un hapiste olduğu
günlerde yaşananlar efsaneye dönüşerek günümüze kadar ulaşmıştır.
GÜZEL JULİA VALENTİNUS'A GİDER
Hapishaneyi korumakla görevli gardiyanın kızkardeşi Julia'nın gözleri
doğuştan görmemektedir, gardiyan Valentinus'un anlattığı İsa ilgili
öykülerin arasında körlerin gözlerinin açıldığını öğrenince, kardeşini
gizlice Valentinus'un yanına getirir. Julia çok güzel ve zeki bir kızdır.
Günlerce beraber olurlar, Valentinus ona Roma tarihini, doğanın yapısını,
aritmetiği ve Tanrı'ya yönelmeyi öğretir. Julia, dünyayı Valentinus'un
anlattıklarıyla görür, onun bilgeliği ile aydınlanır, güçlenir ve teselli
bulur.
Bir gün sorar;
- "Valentinus, Tanrı gerçekten dualarımızı duyar mı?"
Aziz gülümser;
- "Evet, herbirini."
Julia;
- "Her sabah ve her gece ne için dua ettiğimi biliyormusun? Görebilmek için
dua ediyorum, senin bana anlattıklarını görmeyi çok istiyorum.",
Valentinus;
- "Tanrı bizim için en iyi olanı yapar, yeter ki buna inanalım."
Julia, yere diz çöker ve;
- "Böylesine inanmak istiyorum, yardım et."
Beraberce duaya başlarlar. Birden hücrenin içersi altın renkli bir ışıkla
aydınlanır ve Julia haykırır;
- "Valentinus, görüyorum, görüyorum."
14 ŞUBAT'TA ÖLDÜRÜLÜR
Valentinus duaya devam etmesini söyler. Ertesi gün Valentinus'un ölüm emri
gelir, Aziz Julia'ya son bir not yazar, Tanrı'ya hep yakın olmasını öğütler
ve notun altını "Senin Valentine'ından" diye imzalar. Mektup, ertesi gün
Julia'ya ulaşır, o günün tarihi 14 Şubat 270'dir. Valentinus, sonradan Papa
I. Julius tarafından "Porta Valentini" adı verilen bir kemer kapısının
altına gömülür (Şimdi orada yani Roma'da Praxedes Kilisesi vardır.)
Julia, mezarın yanına pembe çiçekler açan bir badem ağacı diker. Günümüzde
sevginin ve dostluğun simgesinin badem ağacı olması buradan kaynaklanır.
GENÇLERİN İLK CİNSEL DENEYİMİ
İşin aslına bakılırsa, 15 Şubat tarihi Roma tanrıçalarından Februata Juno
adına yapılan kutsama töreninin günüdür; birbirleriyle ilk kez cinsel
ilişkiye girecek gençlerin adlarının yazıldığı parşömenler, o gün tanrıçaya
sunulurdu. Papalık daha sonra yasaklanan bu geleneğin yerine, azizlerin
adlarının yazılı olduğu listeleri sergilemeye başladı.
Biz yine Roma'ya dönelim. 15 Şubat'ta kutlanan gençlerin aşk festivalinin
özgün adı Lupercalia'dır, geleneksel olarak hediyeler verilirdi. Kuşların
çiftleşme döneminin başlangıcı kabul edilen Şubat ayı döneminde, gençler de
onları örnek alarak eşleşirlerdi. Hıristiyanlığın güçlenmesinden sonra,
Pagan inançları yasaklandı veya yerlerine Hıristiyan versiyonlar getirilmeye
başlandı. Aziz Valentine Hıristiyanlığın simgesi olan sevgi ve evlilik
kuramı ile kişiselleştirildi, onun Lupercalia Festivali'nin arifesinde
öldürülmüş olması iyi bir raslantıydı, böylece Roma'nın bereketlilik ve
döllenme kutsamalarıyla, Hıristiyanlığın evlilik ve çoğalma ilkesi
bütünleştirilmiş oldu. Amaca ulaşılmıştı.
Günümüzdeki yorumuyla "St Valentine" yani Sevgililer Günü, Roma'daki gibi
sevenlerin birbirlerine sevgilerini Valentinus'un son mesajında olduğu gibi
küçük kartlar ve hediyelerle sunmaları şeklinde kutlanmaktadır. Aslında
kökende yine birleşme, bütünleşme ve çoğalma güdüsü yani bereketlilik
vardır. Aynı zamanda da, Tanrısal aşkla, dünyasal aşkın birleştiği yer,
Julia'nın öyküsünde olduğu gibi birleştirilir. Ama ilginçtir ki, aşkı
yasaklayan bir despotun binlerce yıllık anısı, Kozmik Şakacı'nın oyunuyla
artık aşk yüzünden akla gelmektedir.
| | |
-- | |
|
