SİZ HANGİSİNDENSİNİZ?
BAKANLARDAN MI YOKSA GÖRENLERDEN MİSİNİZ?
Adamın biri, ilk defa gittiği küçük bir kasabada şaşkın şaşkın gezindikten sonra yol kenarında duran bir arabanın yanına sokulmuş ve arka koltukta tek başına oturan bir genç görmüş ona:
- Buraların yabancısıyım evlat. Bir fırını varmış, onu arıyorum. Çok yakın olduğunu söylediler.
Genç, arabanın penceresini iyice açtıktan sonra:
- Ben de buraya ilk defa geldim amca ama sağ tarafa gitmeniz lazım.
Adam, gencin de yabancı olmasına rağmen bunu nasıl anladığını merak edip sormuş ister istemez.
- Yabancıyım diyorsun ama çok emin konuşuyorsun evlat.
Bu söze tebessüm eden genç:
- Ihlamur çiçeklerinin kokusunu duymuyor musunuz?
- !!!
- Kuş cıvıltıları da oradan geliyor zaten.
- İyi ama bunların parktan değil de tek bir ağaçtan gelmediği ne malum?
- Tek bir ağaçtan bu kadar yoğun koku gelmez, üstelik manolyalar da katılıyor onlara. Hem biraz derin nefes alırsanız, fırından yeni çıkmış ekmeklerin kokusunu duyarsınız.
- !!!
Adam, gözlerini hafifçe kısarak denileni yaptıktan sonra teşekkür ederken farketmiş onun kör olduğunu. Genç ise, konuşurken bir anda sözlerini yarıda kesmesinden anlamış adamın kendisini farkettiğini. Işığa hasret gözlerini ondan saklamaya çalışırken:
- Üç sene önce bir kaza geçirmiştim, görmeyi o kadar çok özledim ki. Sizinkiler sağlam öyle değil mi?
Adam, gencin tarif ettiği yerde bulunan fırına yönelirken:
- Artık emin değilim. Emin olduğum tek şey, benden iyi gördüğündür.
Bakmak ve görmek aynı şey değildir.
Bakmak; şahitliği…
Görmek; vukufiyeti, derinliği ifade eder…
Bakmak sadece gözle olur, görmek ise akıl, kalp ve gözün devreye girmesiyle…
Bakmak; gözün fizyolojik hareketi…
Görmek; bir şuur faaliyetidir…
Bakışta üstünkörülük, geçicilik, görüştü seçicilik, işin mahiyetini anlama vardır…
Bakmak; en fazla tanımakla…
Görmek; anlayıp kavramakla neticelenir…
Bakınca; yalnız seyrederiz…
alinti
alinti...
