Bu kez, Hayat: 0 - Ben: 1
Bazen adın geçer dost sohbetlerinde ben de yerin dibine geçerim. Herkes bana bakar sanırım da kaçacak delik ararım kendime., donar kalırım öylece. Yaşadıklarım film şeridi gibi akarken gözlerimde içimde bir yalaz; yakıp kavurur beni. Başımı sokacak bir gölge ararım. Yüzümün kızarıklığını öretecek bir karanlık.
Oysaki adının adımla anılması onurum gururum olurdu bir zamanlar. İçine düşeceğim karanlık kuyuları görmeden önce. Ateşlere basmışım meğer yalınayak; canım yanmış da ağzımı açıp tek kelime etmemişim sevdanın hatırına. Beyaz bayraklı direği tepeye dikmemek için direnmişim. At gözlüklerimi aralamaya korkmuşum. Sadece gösterdiklerine bakmışım.
Ben tüm cesaretimle kırıklarımızı onarmaya geldiğim her vakit; sen balyozlar indirdin yüreğime. Bana söylenecek kuru bir veda bıraktın geride. Ama sen kendine öyle bir güvenmiştin ki, sensiz olamam sanıyordun. Bırakamazdım seni, sensiz nefes alamazdım. Bulunmaz Hint kumaşıydın kendince. Beddualar ettiğin o günü hatırlıyor musun? Mutluluklarım olmasın diyeydi duan. Daha bir alçaldın o an gözümde.
Seninle yaşadığım mutluluk muydu peki ya sence? Mutluluk buysa, ben buna yokum. Kırıklarla hayata her gün bir sıfır yenik başlamak, sorunsuz geçirilecek bir günü düşleyerek yaşamak kime göre mutluluk? Kırılmadığım, onulmaz yaralar almadığım anları mutluluktan sayarsam, az mutluluklarım oldu benim bu sevda denilen oyunda.
Sensiz olamam, yaşayamam sandın. Ama bak şimdi dimdik hayattayım. Üstelik hayata daha kararlı başladım bu kez. Tüm hücrelerimde hapsolmuş seni ve sevda sandığımız hisleri her gün biraz daha özgürlüğe salıyorum. Bedenimi de arıtıyorum yani kötülüklerden.
Şimdilerde yaptığım tek bir şey var ve yaşadığım gerçek mutluluk bu. Kendini sevenleri değil de, yanımda mutlu olanları ve hayatımı anlamlandıran insanlara adıyorum kendimi. Beni gerçekten sevenleri daha iyi görebiliyorum senin gibi bir tecrübeden sonra. Hayata dair umutlarım artıyor.
Başarabileceklerimi düşünüyorum ve kamçılanıyorum o vakit.
Tartışmasız, umutsuzluktan çok uzak, huzurlu geçirilen bir günün ardından, gün geceye bırakıyorken kendini uykuya teslim etmeye hazırlıyorken kendimi. Hesaplaşmalarım, kendimle didişmelerim iyikilere, dualara bırakıyor yerini ve ben yeni gelen her güne 1-0 galip başlıyorum.
