Serüvendir yasamak; Ne getirir , ne götürür belli olmaz, Bir gün ağlar,bir gün gülersin. En umutsuz anında; Yaslar süzülürken yanaklarından, Birden donuverir hatırladığında, Işığın olur , karanlıkları delersin. Ya da katılırken kahkahalarla, Yüzünde açan gülleri göstermek istediğin, Belki yanıbaşında belki çok uzaklarda, Ama bir yürek atisi kadar yakındır sana. Kasvetli bir sabaha merhaba dediğinde gülerek, Ya da düz yolda tökezlediğinde, Elerini avuçlarında hissedersin. Çoğu zaman yalnızsındır kalabalıklarda; Sahte gülücüklere sahte gülücüklerle karşılık verirsin. İlişkiler vıcık vıcık, Menfaat, ihanet, riya vardır hep etrafında, Tiksinirsin... Hani bazen manasızdır yasamak; Ot gibiyim der dalar gidersin, Bir film şeridi gibi geçerken yasadıkların, Bir iki kareye takılır gözlerin, O karelerden sevgi akar damarlarına , Birden canlanır , dirilir , güçlenirsin. Dört elle sarılırsın sonra hayata, Meydan okursun , kafa tutarsın, Dünyayı sırtlayıp gidesin gelir, Ben de buradayım dersin. Bir kucak açarsın Kolların dünyayı sarar, Bir gülümser,içinde çiçekler açar, Yüreğinde mevsim ilkbahar olur. Yanında yüksek sesle düşünür, En mahrem sırlarına ortak edersin. Kimi zaman kalbini kırdığın, Kimi zaman gönlünü aldığın olur, Almadan veren,çağırmadan gelen,vedasız gidendir. Gün olur araya yollar,yıllar girer, Ama hep taze sımsıcaktır anılar, Hatırlayınca gülümsersin. Korkmazsın... Buz üzerine yazılı değildir yitip gitmez, Onunla alıp verdiklerin, Bilirsin, O benim " CAN DOSTUM " dersin...
