Sevgilimdi, aşkımdı yalnızlığımın ilacıydı. Korkusuzluğumun, sonsuzluğum, sığınağım, yarınımdı. Bugünümdü her şeyden öte şu anımdı.Öncemdi,sonramdı. Gerçeğim, hayalim, bilinmezim, çözülmezim, arayanım, soranım, hep yanımda olanımdı. Ağlamamdı, gülmemdi, bulunmaz nimetimdi. Boğaz’daki martım, rüzgarım, bembeyaz yelkenim, masmavi denizim, sesim, sessizliğim, umudumdu,Hiç bitmeyecek yolumdu.
Ayağımdı, elimdi, beynimdi, yüreğimdi. Sevdamdı, sevdalımdı arayıpta bulamadığımdı. Suyumdu, aşımdı, kahkahamdı, gözyaşımdı. Kara gecelerimin ışığı, günümün aydınlığı, benim aşığımdı. Canımdan öte canım, damarımdaki kanım, söylemekten hiç bıkmadığım şarkımdı. En mutlu rüyalarım, anlatılacak tek masalım, yatağımdaki kırmızım, kalbimdeki ince sızımdı.
Silinmezimdi, vazgeçilmezimdi, hiç gitmezim, yol bilmezimdi. Hiç kimsenin değil benimdi, benimleydi. Hayatta doğru bildiğim ne varsa hepsi ona aitti. Bir gülüşüyle güneşi yere indirendi. Sevmeyi iş edinendi, bana yüreğini verendi. Kolumdu, kanadımdı, öpmeye kıyamadığımdı. Kime baksam yüzünü gördüğüm, görmeyince üzüldüğümdü. Uğruna adaklar adadığım, dilekler dilediğim, bitmesin diye gecelerce dua ettiğimdi.
En keyifli anlarım,en doğru kararım, en güzel yıllarımdı. Bana yaşadığıma şükrettirendi, mutluluktan öteydi. Ruhumdu, ruh eşimdi. Sönmeyen ateşimdi. Aklımı alanımdı, canıma can katanımdı, her zaman hayranımdı. İncitmezim, kırmazım, dünyamı dağıtmazım, beni yalnız bırakmazımdı. Ben var oldukça var olanım, cennette bile yoldaşım, sözüm, sazım, aşığımdı.”Tek”imdi, “Bir”imdi,biriciğimdi…Ve bir gün, gitti…
