Bir kus soguk bir kis gününde
yiyecek bulmak icin
kanat çirpinip duruyomus.
Hava okadar ayazmis ki minik kus dayanamayp
karin üstüne
düsmüs.
minik kus çaresiz soguk karin üstüne ölümü beklerken
ordan geçen bi inek kusun üstüne pislemiş.
kus öyle bir sinirlenmis ki
kanatlari donmamıs olsa kalkip inegi dövecek.
bide bakmıs ki pisliğin
sicakliği ile kanatlari çözülmüs
yasama geri dönmüs.
öyle bi sevinçle
ötüyomuski ordan geçen bir kedi bunun sesini duymus ve pisliği
eseleyip kusu
pislikten çikarmıs,
kus bunada çok sevinmis KEDİ ye tesekkür
edecekmişki.
KEDİ onu yemis!
Bu hikayeden çikaracamiz 3 ana fikir var;
1)Her üstüne pisleyeni düsmanin sanma!
2)Seni her pislikten çikarani dostun sanma!
3)en önemlisi:
PİSLİĞİN IÇINDE MUTLUYSAN,SESINI ÇIKARMA
