~LâL Yazıları~

Cok guzel olmus...
eline,yuregine,emegine,saglik... Evil or Very Mad

İşte hüzün …
Ve.. yine sonbahar.
Dalından düşen son yaprak gibiyim,
direnemiyorum artık güz yağmurlarına,
sevgisiz yüreklere teslim etmişim kalbimi
Kırıldım…
yere düşen ve dağılan parçalarımı topluyorum şimdi?

ben ki her sevgiyi bende ki kadar saf sanırdım
kaygısız bakan gözlerinin o masum gülüşlerinin
tutsağı olmuştum
Şimdi seni seviyorum diye başlayan cümleler den,
nefret eder oldum
Ve bitirdiğim her cümlenin sonuna da
nokta koyuyorum artık?
Oysa ki ben cümleleri hep virgüllerle süslerdim.
Şimdi guneşim yok.
Karanlıklarda.. Kayboldum,
yıldızlarımı da kaybettim.
Yollarım hep çıkmaz sokak..
Yaralı kalbime merhem olsun diye
tüm çiçeklerini koparıyorum
Bu şehrin…
ki .. nefretimin, ihanetin acısının yaralarını sarsınlar diye
Ama bir tek güllere dokunamadım
çün kü?
``Sen bana benim gülümsün`` demiştin..
Zamansız gidişinle
gülün’ün yaprakları da
soldu,
savruldular güz rüzgarlarında
düştüler yerlere…
ezildiler yok oldular
ayaklar altında.

Şimdi buralar o kadar çok soğuk ki ..üşüyorum zemheri ayazında
zamanlı zamansız, buz kesiyor ellerim, dudaklarım mor, kan çanağına dönmüş gözlerimle bakıyorum yarınlarıma.

O beni benim onu sevdiğim kadar sevmedi ki hiç ?
acaba? o da şu an beni düşünüyormu belki hala severdir diye
telefonla arasam sesini duysam deyip her defasında vazgeçiyorum
onu aramaktan…

Dalından düşen son yaprağım şimdi
Biliyoru m ki bugün olmadığın gibi yarında olmayacaksın,
şehrin sokaklarını, ve yağmuru izliyorum..
sessizce…
belki bir sonbahar akşamında beni hatırlayıp
dönersin diye bir umutla..
Kimbilir?...

Hüzün mevsiminde yaşıyorum sensiz.
Senli gecelerimde fırtınalar esiyor
alıp götürüyor düşüncelerimi uzaklara
Senden çok uzaklara, haykırıyorum sana
sessiz sessiz duran duvarların ötesinden.

Hasretin bir kördüğüm olmuş yüreğimde
Elemli şafaklar söküyor sensiz sabahlarıma
Sen benim tek tesellimsin.
Özlem dolu şarkılar söylüyorum
bitimsiz çırpınışlar içersinde.
Sensizliğe isyan ediyorum .

Şimdi karanlık çöktü gözlerime.
Sensizlik sabahsız gecelere,
mahkum etti beni.
Boynu büküldü umutlarimın,
çürüdü tekmil duygularım.
Susturamıyorum artık susturamıyorum.
Seni delice seven yüreğimin çığlıklarını.

Akşamlar gibi yorgunum
geceler gibi yitik.
Tut ki gözyaşı dolu bir denizim,
bir okyanusum.
Tut ki akarsularım kaynaktan kurumuş
sularım bitik.
Ve suskunluğumla perçinlenmiş dudaklarım.
Anla işte!
Yokluğunla baş edemedim.
Aylar var duygusuzum.
Yerden yere vuruyor kahrediyor beni özlemin.
Acımasız ve durdurulmaz zamanın akşamlarında
acılara durak olmuş yüreğim.
İşte yokluğunla bir yaş daha çöküyorum
özlem fırtınaları eserek yüreğimde.
Sensizliğe………
yokluğuna ağlayacağım umut(suz)ca
Çaresizliğime, şiirler yakınacak
yalnız olduğum her anda.
Hasret dolu özlem dolu her şarkı
bütün hüzünler kapı komşum oldu.
Bütün acılar tanışık.
Ne kadar sürecek bu özlem !
Yıkılmışlığımla gecelerin ağlayışları,
sonsuza uzanan yitik düşlerim.
Ve aydınlık sabahın sonrası,
en umulmaz bir yerde
Seninleyim……… [i]

Bu karanlık gecelerde paylaşmak isterdim
Seninle bitmeyen yalnızlığımı.
Bu soğuk İstanbul sokaklarında
Isıtmak isterdim ellerimi ellerinde
Mutsuzluğumu, mutluluğumu seninle
Beraber yaşamak isterdim.
Her an sesini duymak isterdim
Yepyeni dünyadaymışcasına
Gözlerine bakıp, kaybolmak isterdim
Kapkara yosunlu,Ummanlarında
Kederlerimle vedalaşmak içimi dökmek
Gülüp mutsuzluğuma son vermek isterdim.
Batan güneşi akan akıntıyı
Senin gözlerinde seyretmek
Sahile vuran dalgalarda ıslanmak
Kayalıklarda iz bırakmadan koşmak
Sıcak çayımızı yudumlamak isterdim seninle
Doğacak güneşi beklerdim,en soğuk gecelerde
Sabah oluncaya dek.
Dalgaların ritmiyle süzülen martıları
Geçen gemileri sayardım.
Balıkçı teknelerine el sallardık beraberce
Ve yeni bir güne başlardık seninle.

Yine gökler delindi ve bütün kalplere sevgi ve hüzün yağıyor …
Sen bir yağmursun bir tanem! Gökten indirilen ve ruhumda ki çoraklığa vesile olan ..
Bestekarın emri ile ellerimi tutarak yüreğime dokunan ve beni sevgi denizinde boğan bir okyanus. Yağmursun sen çisil çisil yağan kurumuş bedenime hayat veren herşeyim
bir tanemsin!..

Sen bir bulutsun bir tanem, nasıl ki bulutlar görevini yapınca bir koku bırakır ardında
Ve her rengi bir güzellik diyarı olan bir gökkuşağı sende öylesin. Gazellerden gelen
misk-i amber kokususun.

Bin kez açıldı yüreğinde güller bin kez soldu bin kez kurudu parmakların, dokunduğun her yerde ayrılıklar tutuştu, acılar yandı bedeninde yağmurlar gibi insanlar tüketti seni,
Sandık gibi duvarları nem ve küf kokan odalarda uçurumlara düştün. Yalnızlıktan; ben tükendim demedin.

Sen umut çiçeğiydin kırlarda, inadına açtın, inadına mutluluk oyunu oynadın benimle
bir sabır taşıydın sen bütün kinimi öfkemi, çılgınlıklarımı, küskünlüğümü görmezlikten geldin.Şahin oldun en küçük bir tehlike karşısında bile; kol kanat gerdin.
Ne yazlar, ne baharlar, ne güzler geçti .. Sen hep gözlerini uzaklara yatırıp beni bekledin..
Esir etti seni gördüğün ve göreceğin gündüz ve geceler ..Ağladın ayazlarda ben bilirim.

Yananlar yandı durdu tıpkı ocaklar gibi sende o yananlardan biriydin.
Ateş çemberlerinin içinde tektin, çaresizdin üşüyordu kalbin ama benim yüreğimi sevginle kızgın çöllere çevirdin. Bütün bunları yaparken gönlünde ne cehennem korkusu , ne de cennet kokusu, yalnızca Aşk vardı………

Ben incecik kıvrım kıvrım bir çaydım. Yalnız tek bir heceydim koskocaman bir cümlede.
Sevginden ve sabrından merdiven kurdun gökyüzüne. Karanlık gecelerime fener oldun. Güz geldi sarardım yeşertin; kış oldu titredim ısıttın. Aşamadım hırçın rüzgarları, rüzgarların önüne set oldun. Kıramadım acıların zincirlerini sevginle sen biledin kopartın.
Sen cennete çevirdin dünyamı. Ben bir ishak kuşuydum bilemezdim doğruları ışık tutan sen olmasaydın, bilemezdim sevgiyi, merhameti ötelere sevdayı.

Bir tanem..! Sen hiç kimsenin bilmediği bir zamanda bir tipinin arkasında karlara inat açan bir kardelen çiçeğisin………

Biliyorum insanlar seni hep görmezden geldi çiğnedi.. göstermediler mutluluk güneşini ..
Fırtınalar yapraklarını savururken hep alay ettiler. Ağlamak istedin ağlayamadın dişini sıktın gözünü yumdun. Ama ben duyamamadım. Acı tadında yaslandım yaşama ama bana hep gül kokusu, gök mavisi getirdin. Ben yüreğimin gergefinde çileleri dokurken sen parmaklarınla, kanayan yaraları iyileştirdin.yüzbinlerce sevgi fidanı milyonlarca merhamet tohumu yeşerttin yüreğimde. Sen dokunduğu her şeyi güzelleştiren bir peri gibi sihirli sözcüklerinle bir anda her şeyi iyileştirdin.

Sen bir arısın gönlüme petek petek bal dolduran. Sen bir karıncasın harıl harıl yollarıma koşan.Sen karanlığın içinde aydınlık, hiçliğin içinde bir şeysin …

Seni satır ve cümlelerime sığdıramıyorum.. Gözlerinle yeşertin zindanlarda sakladığım duygularımı yıktın gönlümdeki bütün küfür dağlarını …
Haydi dünyada ki bütün kelimeleri getirin kitaplar yazın sayfa sayfa ..
Ben sözlükte ki bütün güzel kelimeleri tek bir kelime ile birleştirdim.
Seni seviyorum…………….

gulum eline saglik süper siir

Siyah beyaz bir film midir aşk..?
bir fotoğraf karesinde gülümsemek
Ve sessiz suskun ağlamaklı
yokmu dur konuşmaya cesareti
Nedir aşk?
Cızırtılı bir radyoda ezgimi
utangaç bir sokak lambası/mı

Aşk suskunluğumuz/ mu.? İçimizde bir yara
acıyıp acıyıp kanayan
Bu kadar belirsiz, bu kadar karanlık,bu kadar acımasız,
bu kadar siyah mı?

Ahhhh.. gitmek/mi/dir aşk..?
senli sabahları,senli umutları götürmek/mi
Yoksa gelmeyecek olanı beklemenin sırrına ermek/mi
bir kapının eşiğine diz kırıp beklemek/mi
yunus gibi taptuk/un kapısında …

Aşk bir yağmur/mu yoksa..?
O yağmurda tepeden tırnağa ıslanmak/mıdır
Şair/ nurulahGenç/şöyle der..?
Aşk yağmurda beklemek/dir …
bu yüzden/ mi yağmur/ herkese başka yağar

Aşk kirpiklerinde hapsolmak/mı/dır
çıkışı olmayan mapushane demirleri gibi/
.tutuklu kalmak /mı sevgilide …
Volta at dur kalbinde … çık çıkabilirsen
Gönüllü bir tutukluluk hali/midir aşk..?