SenSSizlik!!!

tsk kür paylasima

Bir cocuk gibi
isteklerimi bastiramiyorum… calmayan telefonuma elim gidiyor,
sana halen bende oldugunu israrla yazmaya calisiyorum… Bende olan seni,
hic kirmadim, degistirmedim ve hep korudum desem de, sendeki benin
nasil oldugunu, gülüp gülmedigini anlamsiz bir sikintiyla merak ediyorum…

yüregine saglik bidenem cook güzel olmus kiss

SenSSizlik!!!!

İşte sonunda sen apayrı bi sabaha ben senden ayrı bi sabaha uyanıyorum.
İşte bi gün başlıyor bin bir kovalamaca bin bir karmaşayla her günüme bi anlam katıyor yüreğim nasıl güzel bu gün nasıl güzel geçti tüm günüm…
Oysa kandırıyorum kendimi yine…
Seninde güzel geçiyor biliyorum benden ayrı tam istediğin gibi mutlusun işte…
böylesini tahmin ediyorum.
belki bende mutluyum sensizliğe inat…
ama inan sensiz ne kadar olabiliyorsa o kadar fazlası gelmiyor elimden

Yazmak bile işkence inan sensizliğin hangi iklimi bu sanıyorsun sonbaharındayım.
Sensiz bi sonbahar üşüyorum…
biliyorum
yokluğunun birde kışı da var.
karlara inat yüreğim kor yangınlarında için için ağlayarak geçecek.
Biliyorum unutuyorum hayatın akışında kayboluyorum işte!
sabah bin bir acı ile uyanıyorum yüreğime derin bi acı saplanıyor
Ama ben anneme yalancı bi gülümseme ile "günaydın" diyorum….
Anlamasın bu acımı çok üzülür biliyorum
sen bana kıydın ama ben hala sevdiklerime kıyamıyoum bu hayatta..

akşam oluyoo tüm şehir kararıyo benim üzerime yokluğunun karanlığı çöküyor…
Cam kenarlarında sokak lambalarının gölgesinde her geçeni sana benzeterek…
düşünerek hayal ederek yokluğunu yaşıyorum.
ve gece oluyo ben sensizlikle başbaşa yalnızlığımla ortak..
senli günlerime ağlıyorum
sana ağlıyorum
sensiz kimsesiz bi başıma bıraktığın şu hayata alışmaya çalışarak…

offf be bitanem ne olurdu bu kadar sevdirmseydin kendini?
ne olurdu?
almasaydın tüm umutlarımı aşkımı ve bana kalan son seni…
Beni bana bıraksaydın bari hem sensizilik hem bensizlik bu kadarı fazla..
ne seni unutabiliyorum ne senden geriye kalanları işte..
bu hiçlikle bu boşlukla baş etmek zorundayım..
kimseye söyleyemeden kimse bilmeden sesiz sesiz yaşamak zorundayım…
İşte yine sabah oldu
Sen bensiz ben sensiz bi sabaha uyandık yine…
Nerdesin canımdan çok sevdigim nerde???

Sen mutlusun işte..
Bense mutluyum numarası yapmaktayım çaresizce….
SenSizzLik..

Biliyorum konusacak birseyimiz kalmadi, paylasacak hic bir seyimiz yok.
Yine de yüregimden gücümün yettigi yere kadar sana sesleniyorum,
seninle konusuyorum… Bugün sana olan kirginligimi rafa kaldirdim,
sevgimi aldim avuclarimin arasina, ona siginiyorum… Cümlelerimi kisalttim,
kelimelerim buruk, gülüslerim istenmeyen dudaklarimda…

Bir ihtimal gelisine sigindigimi farkettiysem de, engel olamadim gurursuz
ama umutlu hasretine… Bugün gönlümü hos tutmak istiyorum,
imkansiz olan her rüyaya inanasim geliyor… Bir cocuk gibi
isteklerimi bastiramiyorum… calmayan telefonuma elim gidiyor,
sana halen bende oldugunu israrla yazmaya calisiyorum… Bende olan seni,
hic kirmadim, degistirmedim ve hep korudum desem de, sendeki benin
nasil oldugunu, gülüp gülmedigini anlamsiz bir sikintiyla merak ediyorum…

icimdeki güzelligine inanip inanmamani artik umursamiyorum!
Üsüyorum, bu üsüme yalnizligimdan geliyor ve sariyor her tarafimi…
Tutunabilecegim hicbir güzellik yok, hatirlamaktan usanmayacagim
anilarim disinda… isinabilmek icin onlara sariliyorum…
Anlamsiz ve cevapsiz sorular hihzirca siritiyor, ben görmemeye
calisiyorum… Düsler uzak gibi görünüyordu ama yakindi…
Belki de görmeyi istemek gerekiyordu… Gözlerini ac desem kapatacaksin
ama kapatma gözlerini! Kendime bir demet papatya aldim ama bakmadim
falima… Gözlerimi gelislere verdim, gözlerimdeki hüzün bile seni özlemis
itiraf etti sonunda… Düsüncelerim gururlu, hayallerim ve sevdam degil…
Gelseydin, kendimi unutup sana kosacaktim, susturacaktim icimdeki isyani,
kavgalarin ortasinda bir günes gibi dogup isitacaktim yüregini,
sevincten aglayacaktim bu defa, mutluyken hemen sarhos olmusum gibi,
dokunacaktim, sarilacaktim. Ama gelmedin, gelemezdin belki de gelmeye de
hic niyetin yoktu aslinda… Kendimi kandirdigimi anladigimda agliyordum…

Eskiden kimi sarkilarin ne kadar anlamli oldugunu düsünürken, simdi
ayriligin ardindan calinan her sarki umutsuzlugumu ve sevgimi anlatiyormus
gibi geliyor… Sevdigim ne cok sarki varmis, bunu senin gidisin gösterdi bana…
Her sarkida sen varsin, her yerde, her gördügüm insanda, denizde,
gecede, uykumda… Nasil beceriyorsun her yerde olabilmeyi…
Bu bir marifetse eger, neden benim yanimda degilsin ki?
Gözyaslarim asilligini yitiriyor ve yenik düsüyorum sevdana…

Kalbime henüz söyleyemedim gittigini,
ögrenirse onun da aci cekmesinden korkuyorum… Seni halen
benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum…
Gittin! Sevdamin yokluguna alisabilirim belki ama sesinin uzak yollarin
sonunda olmasi acitiyor icimi… Suskunlugun en büyük silahindi,
suskunlugunla vurdun beni asil aci olan, canimi acitan unutulmak…