İş yaşamı evliliğe benzer.
Mutlu bir beraberlik umarak yola çıkarsınız.
Başlangıçta herkesin heyecanı ortaktır.
Geleceğe ait plânlar yapılmaktadır. Geç saatlere kadar süren mesailer, karşılığı düşünülmeksizin zaman ve güç harcamak kimsenin zoruna gitmez. Sonuçta ortaya çıkacak iş herkesin hayalini gerçeğe dökecektir.
İlk aylarda her başarı coşkuyla paylaşılıp, her tökezleme de sabırla sırt sıvansa da genellikle bir yılın sonunda ilişki "oturur".
İlişki "oturur" ne demektir?
Her şey normalleşir yani.
Herkes klişe yerini alır.
O özenli, sabırlı ve önceki ilişkilerden edinilen deneyimle şekillenmiş ölçülü diyalog değişmez.
Hayır, değişmez çünkü kaybolur.
Biter.
İşveren işverendir, işçi de işçidir hepsi bu!
