Şimdi geçmişten gelen bir rüzgar
esintisinden başka bir şey değil aşkın. Zaten bitirdiklerime başlayamam
ben. Korkma, bir daha dönmeyeceğim.
Korkma Bir Daha Dönmeyeceğim!Severek gidebilmek de erdemdir bence, sevmekten vazgeçip gidenlere
bakarsan. Seni kötü anarak yürümemek için bütün çabam, elde bir sıcak
dostluk tutma derdindeyim. Günahını kimsenin ödeyemeyeceği bir ayrılığı
tartışmak zaman kaybıdır. Korkma ben, aklından sildikten sonra yüreğine
söz dinletebilenlerdenim.
İnsanın
içi sızlıyor elbette, kolay mı alışılıyor ki başka bir tene? İlk günler
geliyor aklıma, neyi seversin, nasıl öpersin diye meraklandığım anlar.
Keşfetmenin zevkiyle karışırdı yabancılık ama gel şimdi bak,
başladığımız yere döndük, yabancılaştık. Korkma, bir daha öğrenmeye
gücü olmayanlardanım ben.Ayrılık acısı dediğin, güneş doğana kadar
sürer. Bahsettiğim güneş gökyüzünde değil, yürekte olandır. Alışılır
mutlaka yalnızlığa da, yeni sevdalara da, başka kolda uyumaya da,
kimler nelere alışmadı ki? Bu gönül sancısı sonsuza dek süremeyecek ya!
Sonra, hangi gece bitmemiş ki, ne kadar uzun sürse de! Korkma, ben
karanlığa alışık olanlardanım.
Sevişmelerimiz geliyor aklıma elimde değil. Saatler boyu nasıl
seyrederdik birbirimizi? Sahi ya, insan neden uyuyan birini seyreder
ki? Gözünün hareketlerinden, kirpiğinin oynamasından gördüğü rüyayı
tahmin etmeye çalışmak, kendi uykundan vazgeçip, kolunu ağrıtarak
yastığa dayanıp öylece yüzüne bakmak, aşkın göstergesi midir? Rüyalar
alemindeyken seyrederek ezberlediğin yüzü, ayrıldıktan sonra görmek
istememeye ne denir? Korkma, ben her zaman gözlerine içine
bakabileceğim.
Hepimiz,
biriktirdiğimiz yaralarla başlıyoruz yeni sevgilere, o yüzden
önyargılıyız. Güvenmek için kaybettiğimiz zaman, aslında mutlu
olacağımız anılar yaratmaktan çalınıyor. Aşık olmaktan korkuyoruz çünkü
yara bantlarımız bitti kanayan yerlerimizi kapatacak. İncinmemek için
sakladığımız kalbimizi, hiç olmayacak yerlerde ortaya koyuyoruz.
Korkma, ben değmeyecek adamları önceden sezip, sevmeyenlerdenim.
Şimdi, ayrılığın acısını dindirmeliyim içimde. Sarhoş olmalıyım bir
akşam vakti. Sigaramın dumanından halka çıkarsa, senin düşündüğünü
zannetmeliyim. Burnumun direği, yüreğimin içi sızladığında, deniz
kenarına inip biraz gözyaşı dökmeliyim. Fotoğraflarına bakmalıyım
uyumadan, birkaç kez öpmeliyim. Rüyalar görmeliyim, ter içinde uyanıp,
seni merak etmeliyim. Olsun, ben aşkı acısıyla beraber sevenlerdenim.
Bunu da aslanlar gibi çekmeliyim. Seni silik bir anıya dönüştürmeliyim
içimde, sonra belki adını bile unutup gitmeliyim. Ama yapamam korkma,
ben henüz ruhu o kadar kirlenmemişlerdenim…..
alinti
