_troyaa_
RooT
Mesaj Sayısı : 6438
Yaş : 29
Lakap : CaRe
cizgi resim : 
ReP PuaNi : 9
ReP GüCü : 9668
Kayıt tarihi : 10/12/08
 |  Konu: Dur be hayat... Perş. Şub. 18 2010, 00:17 | |
|
Bazen hayat ağır gelir
kaldıramazsın.Dönersin dolaşırsın
bakarsın ki aynı yerdir.
Aynı nokta, aynı yaşam.Ordan
oraya gidersin de bir kendini
bulamazsın.
Sanki senden uzaktır benliğin,
nerdedir kimledir
bilemezsin.öylece bakınırsın
etrafına, acaba ne oluyor ne
bitiyor, nereye gidiyorum diye.
Kendin bile bilmezsin aslında.
Neler olup bittiğini sende. Eh be
hayat dersin dönüp durma
etrafımda, ben gitmelere bile
yorgunum dur artık yerinde
dersin. Dersin de seni senden
başka pek anlayan olmaz. Hayat
geçmek zorundadır bir şekilde.
Sen olsan da olmasan da…
 Ne güzel günler geçirmiştim dersin kendini dinlemeye aldığında, özlemle sarılırsın geçmişin hayaline.uzatırsın hayalinde elini hatıralara doğru… Bir bakarsın ki hayal olmaktan çıkmış kaybolmuştur.kalırsın öylece, boş bomboş gözler ile etrafı süzersin burası neresi diye. İdrak edemezsin birden nerde olduğunu. Yavaş yavaş hayalin etkisinden çıktığında anlarsın ki her şey eskiden güzeldi. Şimdi hayali bile mutlu etmiyor beni dersin. Alırsın eline kadehi ben böyle hayataaa dersin dikersin kafana bir yudumda bitirirsin içindekini.  Bazen de düşünürsün, eskiler mi daha güzeldi yoksa şimdi mi diye. Bilemezsin ve bir soruşturmaya alırsın kendini. Özlemlerini hasretlerini.hangisi ağır basacaktır, bilinmez. Birden aklında beliriverir gidenin ardında bıraktığı boşluğun acısındaki gözyaşları. Giden ben miydim yoksa o muydu diye düşünürsün. Çok zaman geçmiştir ve bazı şeyler unutulmaya yüz tutmuştur. Hatırlayamazsın… gidenin hep suçlu olduğunu düşünürsün. Ama o zaman sen gitmişsen sen suçlusundur.  Dur be hayat inecek var burada dersin, alırsın kalbini eline inersin hayatın hızla devam eden treninden…   | |
|
