DeLiYaR
special_uye
Mesaj Sayısı : 3236
Lakap : FoRuMuN_DeLLyySi
cizgi resim : 
ReP PuaNi : 4
ReP GüCü : 3560
Kayıt tarihi : 12/12/08
 | |
ANGeLiNa
forum kurdu
Mesaj Sayısı : 1955
Yaş : 42
cizgi resim : 
ReP PuaNi : 0
ReP GüCü : 681
Kayıt tarihi : 17/12/08
|  Konu: YETER HAYAT USTU KALSİN YORULDUM ARTİK Perş. Ocak 15 2009, 01:19 | |
| 
Bu kadar yıldan sonra uzun zaman olmuştu, sevecek yürek arıyor, arıyor ama bulamıyordum. Ve en sonunda yorulup çekilmiştim sessizliğime. Uzun ve sessiz bir yalnızlık ertesiydi gelişin. Donup kalmıştım gözlerinde ve sonra yavaş yavaş yüreğime inmişti yüzündeki masumiyetin. Nerden bilebilirdim yaman bir oyuncu olduğunu senin. Bildiğim en yetenekli oyuncu bendim. Sevmeden sevdiğime inandırabilirdim. Gerçekle yalanı da anında ayırabilirdim, sarraf gibiydi gözlerim, sahteyle gerçeği kolay sökerdim. Gözlerinde kayboldu bütün meziyetim.
Gözlerim…
Tek bir tatlı anısı olmayan yaşantımda, sadece, bebek denilecek yaşta parlak gülümsemelere sahip olmuştu, gözlerim. Sonrası bir kara perde zaten, sadece yüzümdeydi gülümsemelerim, ve inanırdı herkes mutluluk naralarına, nidalarıma. Dedim ya, bildiğim en usta oyuncu bendim. Seninle güldü seneler sonra ilk defa, hani o sadece senin olan, sevgi dolu dediğin, bir ömür biçtiğin gözlerim, gözbebeklerim. Hele bir de senin gülümsediğini görünce nasıl da sevinirdim, zaten hep gülümsemendi en büyük dileğim.
Uzun bir sessizlik ertesi, gerçekten sevebilmiştim. İlk defa… Bu kadar çok…
Sana, bana bir kader yazma hakkı vermiştim. Sen uzatacaktın ellerini, ben tutacaktım. Sonra senle beraber senin yazdığın kaderi yaşayacaktım. Uzattın, tuttum. Bilseydim uçurumdan sarkıtıp beni, bırakacağını ellerimi, inan ki tutmazdım. Kader diye bir okyanusun ortasına dibe vurmaya bırakacağını bilseydim, bırakmazdım kaderimi ellerine. Sevmezdim, sevmezdim, vakitlice hükmederdim yüreğime. Ah! Büyümezdin beni ezip, öylece.
Ayrıldık! Bittik! Bittim! Çünkü gittim! Çünkü gitmiştin!..
Aslında gidiyorum demem bütün günahı kabullenişimden ibaretti, sen zaten gidecektin. Gidecektin, hatta gitmiştin! Ben… Yine ben… Benle başbaşa… Yine yalnız…
Tüm suçlusu benim şimdi bu ayrılığın, bu yalnızlığın. Sana bitsin diyebildiğim için. Tek hatalı benim, beni sensiz senliliğimle boğmana rest çekebildiğim için. Seviyorum derken aslında hiç sevmediğini gördüğüm için. Anladığım için, ne kadar usta bir oyuncu olduğunu ve anladığım için oyununa kurban olduğumu. Ya da gerçekten sevmiş olsan da sevmediğini hissettirdiğin için, beni her gün biraz daha sensizliğe terk ettiğin için. Evet, ben hatalıyım. Evet, günahkâr benim, tüm günahlar benim.
Sen hiç hata yapma sevgilim!..
Tek suçlu benim… Evet benim. Sen; günahsız… Beni attığın yalnızlığın günahı kimin? Hayatımda ilk defa bir insanın sesine muhtaçken, bırakılmışlığımın günahı kimin? Seviliyor olduğunu sanıp kendini bir anda sevgisizliğin ellerinde ölüm kalım savaşı veren yüreğimin vebali kimin? Her şeye beraber dayanırız, yıkılmayız diyerek verilen sözlerin terk edişi kimin suçu, söyle kimin? Ve sayamadığım onca şeyin?… Hani tek kadının ben olacaktım senin? Günahı kimin şimdi bu kimsesizliğimin?
Yo!
Sen masumsun. Tenine gün değmemiş bebekler kadar. Benim, hepsinin suçlusu değil mi? Ah! Sen, sen hiç hata yapmazsın ki(!) Tüm günah benim… Benim! Çünkü sevdim.
Yo!
Sen sevdim deme sakın bana!
Seni sevdim demen yetmiyor hayata ve de bana.
Çünkü…
Çünkü sevseydin, anlardın, anladığını anlardım. Sevseydin, haykırışlarımı duyardın, duyduğunu duyumsardım, sevseydin bırakmazdın, tutardım ellerinden, gitmez, döner ve sana sarılırdım yeniden. Dahası, silemezdin, unutmazdın böyle kolayca, unutamazdın zaten. Eğer sevseydin…
Ve şimdi ben, hani o sözüm ona bir zamanlar sevdiğin ben, beddua etmeyeceğim senin için, kimseye etmediğim gibi. Hâlen dualarımdasın. Yüzün gülümsesin. Üstelik sen bana on beş senedir özlediğim bir şeyi verdin. Seninle gülümsedi gözbebeklerim. Evet, dualarımdasın, gülümsemelisin, ama önce gözyaşlarımın hesabını ödemelisin, bana değil de, hayata.
Sen yaman oyuncusun, öğrendim, hesabını kolay ödersin. Hatta "Üstü kalsın hayat." bile dersin. Sonra gülümsersin.
Ya da boş ver, günahların benim nasıl olsa, onu da ben öderim senin adına. Ki alacağım var hayattan. Yığınla…
Hesabın bitti!
Kendine iyi bak Veda…
Hesap bitti!
Üstü kalsın hayat!
Sakın ola onun gülümsemelerine dokunma! Hani bazen birilerine bir şeyler ısmarlarız ya, benden olsun bu da! Tuz tadında! Yaş tadında! Yas tadında!.. | |
|
