Yazan: Dr. Ümit Yazman
Olumsuz insan
Mutsuzdur. Mutsuzluğu büyüdükçe de çevresindekilerin mutluluğundan huzursuz olmaya başlar. Her şeyi dışsallaştırır. Başına gelen her kötü şey bir baskasının yüzünden olmuştur. Onunla baş etmek zordur, Soğukkanlılık ve sabır ister.
Yıllardır insanları dinlerim. Mutsuzluklarını, hayatlarındaki olumsuzlukları paylaşır, anlamaya çalışırım. İnsanların hikayelerini değil, o hikayeyi yaratan insanın özünü duymaya çalışırım. Kendi kendilerine sormadıkları, soramayacakları soruları sormaktır işim. Olayları değil, duyguları duyar ve onları konuşurum.
Hayatlarında değişiklik yaratmak isteyen insanlarla görüşürüm. Sürekli olarak başlarına gelenlerden yakınanları dinlerim. Her birey kendi hikayesindeki olumsuzlukların pek çoğunun, hatta hepsinin, tek bir nedenden kaynaklandığını genelde görmez. Gözü, başına neden bunların geldiğine yakınmaktan başka bir şey görmüyordur. Nedense hiç kimse yaşadıklarının kendi seçimi olduğunu, tüm bunları kendisinin hazırladığını ya fark etmez ya da fark etse de kabul etmez.
Küçük detaylarda büyük değişikliklerin şifrelerinin yattığını görmüşümdür hep. Değişim sarsılmayı gerektirir. Hiç sarsılmayan tren vagonu hep aynı rayda, aynı yolda gidiyordur. Tren eğer ray değiştiriyorsa, yani önündeki yollar içinden her zaman gittiğinden daha farklısını seçiyorsa, mutlaka sarsılacaktır. Terapilerde de sarsılmadan değişim olmaz.
Her insanın içinde negatif ve pozitif bir arada bulunur. Biz hangisini seçersek onu yaşarız. Yaşam bize olumluyu ve olumsuzu bir arada sunar. Bazıları hep olumsuzu görmeyi ve onu yaşamayı seçerler.
İKNA ETMEYE ÇALIŞMAYIN
Olumsuz insanlar, temelde mutsuzdur. Mutsuzluğu büyüdükçe, çevresindeki mutlu insanların mutluluğundan huzursuz olmaya başlarlar. Onların huzur bulabilmesi için çevrelerine huzursuzluk vermeleri gerekir. Dünyaları, olumsuz olay ve duygularla doludur. Kendilerini tüketen bu olumsuzluğu kendi hayat enerjileri sanırlar ve sürekli olarak didişecek, yakınacak, çatacak birşeyler bulurlar.
Sınır duyguları yoktur. Bazen bir nokta kadar küçük hissederler kendilerini, çaresiz ve kopuk... Ya da tam tersine o kadar geniştir ki sınırları, dünya onların etrafında döner gibidir. Herkesin hayatına müdahale etme hakkını ve onları yönetme, yönlendirme hakkını kendilerinde bulurlar. Her iki halde de çevrelerindeki insanlar gittikçe azalacaktır. Kendi yalnızlıklarının mimarı olduklarını görmeden aynı davranışları sürdürürler. Yalnızlaştıkça hırçınlaşır, hırçınlaştıkça yalnızlaşırlar. Bu arada sürekli hayatın kendilerine niye böyle davrandığını ve yalnızlıklarının nasıl bir kader olduğunu sorgularlar.
Her şeyi dışsallaştırırlar. Başlarına gelen her şey bir başkasının yüzünden olmuştur. Yaşadıkları her olumsuzlukta, çevrelerine bulaşır ve onlara da olumsuz enerji yayarlar. Kendi kendileriyle yüzleşmeyi hiç sevmezler.
Enerjilerini yanlış yerden alan olumsuz insanlarla baş etmek zordur. Soğukkanlılık ve sabır ister. Bu insanların yaşam enerjisinin kavga olduğunu hatırlamak gerekir. Onlarla kavgaya girmeyin. Tartışmayın. İkna etmeye çalışmayın. Kavga olduğu sürece onlar beslenir ve beslendikçe de bir sonraki güne daha kuvvetli girerler. Kavga etmemek ve uzaklaşmak, yanıt vermemek, onların ana besin damarını keser.
Pozitifliğiniz hayatınızı güzelleştirir. Doğal olanın olumluyu seçmek olduğunu bilin. Olumsuzu seçmek çaba gerektirir. Olumsuz insan sürekli enerji harcamak zorundadır. Ruh enerjisini tüketen ve kendi yarattığı ateşin kendisini kavurduğunu görmeyen olumsuz insanların varlığından haberdar olun. Onları gözlemleyin ve ne kadar şanslı olduğunuzu düşünün. Şansınızı kendiniz yarattığınız için kendinizle gurur duyun.
